Eerste zoen

Sinds 14 maanden ben ik de supertrotse tante van een lief klein mannetje. Het is samen met de beide oma's, 3 tantes plus 2 ooms een behoorlijke concurrentiestrijd. Wie krijgt de mooiste lachjes, wie speelt er het leukste kiekeboe en wie mag hem nu
op schoot? Alleen een stevige poepluier kan het enthousiasme temperen, hoewel dat maar tijdelijk is.

Helaas - en daar zijn alle partijen het overeens - is het geen knuffelkind. Hij houdt niet van kroelen, en kusjes geven doet hij ook niet aan. Alleen als hij moe is wil hij graag op knus op schoot, maar dan wel bij z'n eigen mama. En zijn versie van een kusje is z'n voorhoofd tegen je mond (of ergens in de buurt) aanduwen. Maar ondanks dat is hij verrweg het populairste familielid, dat mag duidelijk zijn.

Afgelopen vrijdag was ik bij hem en z'n moeder op bezoek. En bij hoge uitzondering, waren er naast schoonzus en ventje geen andere familieleden bij om de aandacht tussen te moeten verdelen. En dat gaf resultaat!

Na een paar uur spelen en kletsen maakte ik me op om naar huis te gaan. Helaas, voor een zoen rende hij weer hard weg. Een kushandje dan maar. Dat vond hij blijkbaar zo leuk dat hij weer heel hard naar me terug rende, en toen kreeg ik toch een dikke smakkert! Zijn moeder stond stomverbaast te kijken, dit was echt nog nooit gebeurd. En hoewel ik helemaal niet van kleffe natte zoenen houd, was dit toch wel erg leuk. Bijna net zo leuk als de jaloerse reactie van mijn grote broer, de vader van het ventje.