Misrekening
Eergisteren voerde ik voor het eerst een gesprek met P., een van de opdrachtgevers voor wie ik momenteel aan de slag mag. Ik dacht dat hij rond de dertig was, dus zo'n tien jaar ouder dan mij.
Later bleek dat hij 28 was.
Mijn eerste gedachte: "Mooi, dat had ik dus goed gedacht."
Mijn tweede gedachte: "Hé, dat scheelt maar drie jaar met mij!"
Mijn derde gedachte: "Hoe kom ik er in hemelsnaam bij dat ik 10 jaar jonger zou zijn??"
Werd ik even goed met mijn neus in de waarheid gedrukt. Niet alleen mijn omgeving schat mij jonger in, ik doe er blijkbaar zelf ook aan mee!
Ik hou het er maar op dat dit bij de ontkenningsfases van het ouder worden hoort. Ben ik de enige die daar last van heeft?
7 Comments:
zie je wel, gesnapt! je doet het zelf stimuleren :)
6:32 p.m.
Nee, dat heb ik ook.
Ik kijk gewoon niet vaak genoeg in de spiegel!
10:27 p.m.
Lol@Gwen!
@Renesmurf: dus jij ziet er wel zo oud uit als je bent? ;-)
10:44 p.m.
* houdt zich in met taalcorrigerende rode stift *
;)
11:36 p.m.
@Oh!:
Punt 1: ik zit zwaar onder de pijnstillers en denk niet zo helder vandaag
Punt 2: Word trapt er dus ook met open ogen in.
Dus kom maar op, anders leer ik het nooit! :-)
12:00 a.m.
* pakt stift *
Het is 'ouder dan ik' en niet 'ouder dan mij'.
12:33 p.m.
Goh, is dat nou alles?
1:10 p.m.
Een reactie posten
<< Home