Herrie in huis

Ik lig lekker warm in bed met een fijn boek. Buiten is het koud, en het komt met bakken in de lucht. Miep ligt dicht tegen me aan. Beneden hoor ik het kattenluik. Fijn, dan komt er zo meteen een doorweekte Bruce die dan moet kroelen. Maar die komt dus niet. Dan zal het wel een van de buurkatten zijn die een hapje mee komt eten.

Toch klopt er iets niet. Ik hoor vreemde geluiden, en Bruce brult niet terug als ik roep. Ik besluit toch maar even te gaan kijken. Op het moment dat ik het licht aan doe zie ik Bruce, voorover gebogen over een klein muisje. Het beestje staat op z'n achterpoten en kijkt uitdagend omhoog. Dan geeft Bruce 'm een oplawaai en vliegt hij door de lucht. Bruce vangt 'm in z'n bek, gooit 'm nog eens in de lucht, en loopt er dan mee weg. Ik begin tegen Bruce te gillen dat hij 'm los moet laten. Hij is het er echter niet mee eens en begint nu tegen mij te blazen en te grommen.

Wat doe je dan als volwassen zelfstandige vrouw? Juist, je belt je vent. Die kan natuurlijk ook niet helpen, maar terwijl ik m'n verhaal doe, lukt het de muis om in een hoekje weg te kruipen, en grijp ik Bruce bij z'n nekvel. Onder protest gooi ik hem de woonkamer in, ik heb twee handen nodig om de deur dicht te krijgen zonder kat ertussen. Daar sta je dan, half aangekleed, veel te koud, met een muis in de gang. Miep komt ook nog even kijken, maar die weet niet wat ze er mee moet. Gelukkig maar.

Op advies van J. (mijn vent dus) trek ik twee ovenwanten aan probeer het muisje te pakken. Wonderwel lukt dat in een paar tellen. Hij zal wel in shock verkeren en zit beduusd op m'n hand. Nou ja, op de ovenwant. Voor zover ik kan zien is er geen uitwendig letsel, het is eigenlijk best een mooi beestje. Bruce staat ondertussen als een gek te brullen achter de deur. Het muisje komt weer iets bij z'n positieven en wast z'n neus. Ik leg m'n hand zachtjes op de stoep. Hij springt eraf, en rent in een rechte lijn z'n vrijheid tegemoet.

De volgende ochtend ligt er een muisje onder aan de trap. Hartstikke dood natuurlijk. J. is wel zo lief om dat pas 's avonds te vertellen. "En", zegt hij, "volgens mij was hij lichter van kleur dan die op de foto".