Welkom in de wondere wereld die Corine heet

zaterdag, september 10, 2005

Ongelofelijk III

Ik sta in de AH bij de rookwaren afdeling en vraag om een pakje shag. Ik ben in een uitstekend humeur dus lach er vriendelijk bij, en zeg nog netjes alsjeblieft ook. De verkoopster kijkt me aan. "Mag ik je legitimatiebewijs zien?" Natuurlijk mag dat, ik hem 'm alleen niet bij me. Ik schiet in de lach, en leg uit dat ik 24 ben. Maar regels zijn regels houdt ze vol. Geen nood, ik roep gewoon m'n moeder erbij. "Mam, vertel jij die mevrouw eens hoe oud ik ben!" Helaas moet ze er nog even over nadenken ook. Voor mij is de lol er inmiddels af, en m'n gezicht staat op onweer. Mama legt uit dat dit wel vaker voorkomt, en dat ik dat zo vervelend vind, maar dat ik echt 24 ben. We roepen zelfs tegelijk het jaartal waarin ik geboren ben. Maar helaas, regels zijn nog steeds regels. Dan ben ik het zat, en zeg dat we later wel bij een pomp stoppen, en maak aanstalten om weg te lopen.

Maar dan komt het; "ik wil het je wel verkopen hoor". Zeg dat dan meteen! Stomme doos. Mama gooit een briefje van vijf op de balie ("nee mam, dat is tegenwoordig niet genoeg meer") ik grijp m'n shag en we lopen weg.

Moet ik dan voortaan in mantelpak naar een vreemde supermarkt?

1 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Zorgelijk...

12:26 a.m.

 

Een reactie posten

<< Home