Welkom in de wondere wereld die Corine heet

donderdag, november 17, 2005

Vroegûh... II

Als beginnend pubermeisje heb je natuurlijk zorgen genoeg. Maar waar ik me ook nog eens druk om maakte was het feit dat "het" maar niet lukte. Wat ik ook probeerde, alle pogingen mislukte faliekant. De rest deed het allemaal, en ik was bang dat ik het nooit zou leren.

Inmiddels weet ik beter. En kan ik het alsnog. Het is alleen soms zo zonde van je tijd, dat uitslapen.

Wat voor zorgen had jij toen je 13 was?

11 Comments:

Blogger Gwendolin said...

Ik was depresief, mag dat ook?

7:33 p.m.

 
Anonymous Anoniem said...

Ik vond mezelf gewoon te dik :-) Wat ik natuurlijk niet was...

7:39 p.m.

 
Anonymous Anoniem said...

Volgens mij geen enkele (want ik had toen al contactlenzen - ik herken het leed van Mo wel).

Maar ja, ik was dan ook geen tienermeisje he ;)

8:49 p.m.

 
Blogger corinepien said...

@steve: wil je dan stellen dat tienerjongentjes geen problemen hebben?

8:51 p.m.

 
Anonymous Anoniem said...

tienerjongetjes hebben maar één probleem.......tienermeisjes

10:12 p.m.

 
Anonymous Anoniem said...

Dat zou ik helemaal niet meer weten.
Gewoon zorgen om huiswerk en zo.
Maar echt zorgen, nee.

10:35 p.m.

 
Blogger corinepien said...

Hahaha... de problemen van tienermeisjes lagen dan weer niet bij de tienerjongentjes. Maar bij de niet-meer-tiener-jongens!

10:52 p.m.

 
Anonymous Anoniem said...

Vrouger, toen zomertijd, wintertijd en wekkers nog niet bedacht waren, kon ik niet uitslapen.
Door de week was kwart voor zeven mijn biologische klok klaar, dan was ik ook gelijk op. Snel douchen, ontbijten, nog lekker een stukje lezen en dan naar school.
In het weekend was het, tot grote spijt van mijn ouders, niet veel anders. Zeven uur was ik wakker, met moeite hield ik het tot half acht uit in mijn bed. Zaterdags ging ik maar snel een boek lezen (lezen was ook toen al leuk!), zondags stond de radio al om kwart voor acht op de testtoon van Hilversum 3 te wachten op het hoorspel voor kinderen dat van acht tot negen op was. Ik meen me vaag te herinneren dat ene Bas met een raar pratend beest dat Chips heette het hele land doorreisde en allerlei avonturen beleefde. Verder is er weinig van blijven hangen, behalve dat het altijd erg leuk was om te luisteren.

Inmiddels kan ook ik uitslapen. Het probleem is nu juist weer een op zo'n tijd op te staan dat ik nog wat aan m'n vrije dag heb. Zo heb je altijd wat te leren.
:)

11:02 p.m.

 
Blogger Petra said...

Mijn eigen tienerjongetje (14) maakt zich zorgen over zijn uiterlijk, zijn vriendjes, zijn huiswerk en zijn boot...

10:05 a.m.

 
Anonymous Anoniem said...

Vroegâh, toen ik 13 was, maakte ik me zorgen om de vraag, of ik een beugel moest. Voor de rest zou ik zó weer willen ruilen, want het was me toch een onbezorgd bestaan!

1:49 p.m.

 
Anonymous Anoniem said...

Vroeger maakte ik me zorgen of men mij wel leuk genoeg vond, om onverklaarbare redenen heb ik nooit bij 'de groep' gehoord. Alleen als de populaire meiden weer ruzie hadden was ik goed genoeg! Ook maakte mijn sproeten me het niet altijd even makkelijk. En ik kreeg ook pas heel laat borsten en mijn vriendje wilde wel zoenen en ik niet en die beugel...., te veel om op te noemen dus!
Toen ik weer wat ouder was wilde ik juist niet meer bij 'de groep' horen en ging ik lekker mijn eigen gang. En dat doe ik nu nog steeds en ik heb het daarin erg naar mijn zin, kan ik je vertellen.

3:45 p.m.

 

Een reactie posten

<< Home