Omnivoor

Poes Miep is een alleseter. Vlees, groente, aardappels, pasta en zelfs sla. Zolang het op mijn bord ligt is het lekker. Daar bestaat geen twijfel over. Ze kijkt en loert, bedenkt waar het grootste stuk ligt en hoe ze daar aan kan komen. Zodra je even je aandacht er niet bij hebt, schiet er een grijze flits langs je bord en die er razendsnel vandoor gaat met haar schat, die ze grommend naar binnen schrokt. "Van mij!", lijkt ze te zeggen met haar ogen, trots op een nieuwe overwinning.

Laatst was het andere koek. Ze dacht dat ze een stukje vlees te pakken had, maar toen ze haar tanden erin zette bleek dat niet zo te zijn. Ze gruwelde van de smaak, dat was duidelijk. Woedend keek ze me aan. Hoe haalde ik het in mijn hoofd om zoiets walgelijks tussen mijn eten te stoppen? Ik prikte lachend een ander stukje augurk aan mijn vork.