Max 60W

Vreemde zaak

Dat de buurman die normaal nooit meer zegt dan "Goeiemorgen" of "Goeieavond" en waarvan je niet eens weet hoe hij heet, nu opeens heel hard "Hey schoonheid" brult als je al voorbij gefietst bent.

Gedachtengang

Mensen die 'm na staan laten hem (onbewust) zijn eigen tekortkomingen zien, houden hem een spiegel voor. Doordat hij niet inziet dat hij zelf ook niet perfect is, werpt hij zijn hieruit voortvloeiende frustraties bij anderen in hun schoot. Hij wijgert in de spiegel te kijken.

Het niet willen/kunnen inzien van de eigen ontwikkelpunten veroorzaakt frustraties, die door gebrek aan zelfinzicht op anderen afgereageerd worden, en het idee dat de frustraties juist door die mensen ontstaan is geboren.

Om zijn frustraties op te lossen moeten de mensen om hem heen veranderen, ontwikkelen, groeien, niet hijzelf. Want hij weet het allemaal al. De mensen om hem heen kunnen doen wat ze willen, het is nooit goed genoeg, want zijn eigen problemen worden er natuurlijk niet minder om.

En dat is nu juist de kern van het verhaal. Het zijn ZIJN problemen waar aan gewerkt moet worden, en niet die van de mensen die van hem houden.

Ik wens 'm veel succes.

Eigenschuld

Als je al een paar dagen geen zin hebt om je fiets in de schuur te zetten, moet je niet vreemd opkijken als je, wanneer je het eindelijk wel doet, verwelkomd te worden door een horde spinnenwebben.

Op ooghoogte uiteraard.

En nog een keer!

INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN INCASSEREN

Accepteren

Repareren

Ik ben alleen dat incasseren zo zat aan het worden!

Frambozenoogst 2008

En dit is nog maar de helft!

Tijdens-het-koken-ingeving

Hij vindt mij verwend en egoïstisch.

Door tegen mij te zeggen waar het op staat (wat in zijn ogen wellicht de waarheid is), wetende dat het gemene en onaardige opmerkingen zijn "for my own good", voelt hij zich lekkerder en beter in staat mij los te laten en kan hij ook meteen zijn frustraties en woede uiten.

Dit alles zonder dat het hem kan schelen wat het met mij doet.

Maakt dit alles van hem dan geen grotere egoïst dan dat ik ooit geweest ben of zal zijn?

Lachen op MSN

"Ik kan mijn webcam aanzetten en je beeldscherm swaffelen tot je resolutie het niet meer aankan, maar daar is nu niet de tijd voor."

Ja maar ik dacht

Je weet dat het gaat gebeuren. Je weet het en je laat het gewoon gebeuren. Elke emotie had je keurig ruim van te voren in een kistje gestopt, voorzien van label én slot en grendel. De sleutels vakkundig gedumpt op een nooit meer terug te vinden plek. De kistjes gerangschikt op alfabetische volgorde op een zolderkamertje in een van de schemerige ruimtes van je hart. Klaar om bergen stof te vergaren.

En dan is het in eens zo ver. De sloten op de kistjes bleken bij lange na niet voldoende. Frustratie, jaloezie, onzekerheid. Pang! Pijn, verdriet, woede. Baf! Even doe je alsof je verbaasd bent. Wat gebeurt mij nou? Maar je wist het wel. Je had het al lang aan zien komen. Wat je ogen registreerden wijgerden je hersens om te zetten in de realiteit. Het bleef bij een veilige en vooral hanteerbare weergave van de werkelijkheid.

Je dacht alles onder controle te hebben. Mooi instrument is dat denken toch. Dat je zelfs denkt dat je je zelf voor de gek kunt denken.