Block

De laatste maand had ik last van een zgn. scrappersblock. Gelukkig voor jullie heeft dit niets te maken met een writersblock. Hoewel het op hetzelfde neerkomt, maar dan voor scrappen. Vervelend is het echter wel. Ik wilde van alles, maar het lukte niet. Gisteren ging het ineens wel! Dit is het resultaat. Ik hoop wel dat de inspiratie wat langer duurt dan een paar dagen, want ik zit vol ideeën.

Krijg de stik

Mijn middenrif leeft de laatste dagen een eigen leven. Op de vreemdste momenten trekt hij samen en stuitert ongecontroleerd op en neer in mijn buik. Het interesseert hem niet wat ik op dat moment aan het doen ben. Volgens mij lacht hij me zelfs uit als ik tijdens een telefoongesprek de grootste moeite moet doen om geen oncharmante geluiden in de hoorn te maken. Of wanneer een slok drinken op plaatsen (zowel in- als uitwendig) terecht komt die daar niet voor bedoeld zijn.

Jullie zullen het vast al geraden hebben, ik heb last van de hik. Wie laat mij eens goed schrikken?

Sneeuw

Klik hier voor de complete foto.

Blamage

Aan de slootkant stond een reiger in het water. Het was duidelijk dat hij zijn avondeten in het oog had. Ik ging langzamer fietsen zodat ik kon zien hoe hij stapje voor stapje zijn prooi besloop. Sierlijk en beheerst tot in zijn tenen. Zijn spiedende blik was strak op de vis gericht, niets anders kreeg zijn aandacht. Langzaam deed hij nog een stap.

Plotseling verdween hij kopje onder, om met veel gefladder en gespetter weer boven te komen. Bij mijn weten hebben vogels geen schaamtegevoel. De uitdrukking op zijn snavel vertelde mij anders. Tegelijkertijd werd mij een vernietigende blik toegeworpen en vloog hij sierlijk weg alsof er niets was gebeurd.

Reigers maken ook wel eens een inschattingsfout, dat moge duidelijk zijn. Maar ja, welke gek maakt er nu een gat midden in de parkvijver?

Irritatie

Niets is irritanter dan een BH waarvan de beugel door de stof heen prikt. En helemaal vervelend is het als je er de hele dag nog mee moet werken.

Quote

Jongentje van 4, midden in de nacht tijdens een plaspauze:

"Mama, nu heb ik nog een babypiemel. Maar dat is niet erg, want later wordt hij vanzelf groot."

:-)

2e kerstdag 2005

1e kerstdag 2005

Dierenleed

Janus heeft voor het eerst van z'n leven geroken hoe een kaarsenvlammetje ruikt. Hij heeft nu mooie krullen aan de uiteinden van zijn wenkbrauw-snorharen.



*Update*

Nu met foto!

Paardenmiddel

Mijn huisarts is best een geschikte vent. Toen ik jaren geleden te kampen had met een flinke tandontsteking was hij degene die bemiddelde met de kaakchirurg. Iets wat mijn toenmalige tandarts niet noodzakelijk achtte. Helaas onterecht, want ik kreeg meteen een dubbele antibioticakuur mee naar huis plus een serie vervolgafspraken. Bovendien haalde mijn huisarts uit het hoekje van zijn bureaula een busje slaappillen tevoorschijn, zodat ik eindelijk een nacht kon slapen in plaats van te liggen dazen met het gevoel alsof er een gloeiende pook in mijn gezicht werd geduwd.

Vandaag is de vierde dag dat ik verga van de pijn. Mijn kaak, voortanden en oor, ik weet niet eens hoe ik het gevoel moet beschrijven. Ik sta mooi voor gek met mijn hoge pijngrens. Ik kan me niet concentreren, slaap niet langer dan een paar uur achter elkaar. Ik ben elke grens al meerdere malen gepasseerd, ben helemaal op. Het liefst pak ik een nijptang en trek het hele zooitje eruit. Mijn tandarts kan helaas niets voor mij betekenen. Dat kan ik alleen zelf. Ik spreek mijn verschillende lichaamsfuncties streng toe. Genees! Per direct. Alsjeblieft?

Opnieuw is de huisarts mijn redder in nood. Ik krijg een recept voor Naproxan in combinatie met maagversterkers. Het klinkt als een paardenmiddel en na even Googlen blijkt dat ook zo te zijn. Vriendinnetje S. is zo lief om wat boodschapjes te halen en ook meteen langs te apotheek te gaan. Ik wacht vol ongeduld totdat ze komt en verheug me op de pijnloze uren die mij te wachten staan.

Bij dezen ben ik ingedekt voor alle mogelijke opmerkingen van mij binnen de komende 48 uur welke op enigerwijs tegen mij gebruikt kunnen worden.

Speciale behandeling

Omdat Oh! zo'n lieve jongen is die niet van dialoogjes houdt heb ik speciaal voor hem mijn logje van gisteravond herschreven.

Ik had Gwen aan de telefoon, want ik wilde weten hoe het met haar date was gegaan. Helaas gaf ze haar antwoorden op een erg ontwijkende manier. Na enig doorzeuren van mijn kant bleek dat haar date naast haar op de bank zat.

Het kan aan mij liggen hoor. Maar persoonlijk vind ik de dialoogversie een stuk beter uit de verf komen.

Kerstgevoel III

Kerstballen! Klik op 1, 2 of 3.

(Kerstgevoel I)
(Kerstgevoel II)

Zucht

Ik: "Hoi meis! Vertel op!"
Gwen: "Dat gaat nu niet."
Ik: "Doe niet zo flauw. Ik wil details!"
Gwen: "Neeeeeee..."
Ik: "Zeg dan alleen of het lekker was."
Gwen: "Zaterdag hoor je alles wel."
Ik: "Ja maar ik wil het nu weten. Is het aan of uit?"
Gwen: "Nee!" *ZUCHT*
Ik: "Moet ik 'm slaan?"
Gwen: "Hij zit nu hier."
Ik: "Ow."

Soms schieten de dingen gewoon niet op.

Droom

Ik sliep en ik droomde. Tijdens mijn droom besefte ik dat ik de pijn op dat moment niet voelde. Toen werd ik wakker van de bel en kwam het in volle hevigheid terug.

Ik ga veel dromen vandaag.

Roze werkt

Alle roze aanstekers in huis zijn van mij. Dit is een regel welke ik een paar maanden terug heb ingesteld, omdat op de een of andere manier het altijd mijn aanstekers zijn die spoorloos verdwijnen. Deze maatregel heeft zeker effect! De heren zijn minder geneigd om roze spullen in hun zakken te verzamelen en meiden letten zowiezo beter op. Maar ja, dan moet ik natuurlijk niet m'n enige roze aansteker in de stofzak van de stofzuiger laten verdwijnen...

Nieuw

Het idee, de keuze en de uiteindelijke beslissing hebben bij elkaar niet meer dan vijf minuten is beslag genomen. Of dat verstandig is geweest moeten we nog maar zien, maar voorlopig ben ik erg blij met mijn nieuwe speeltje!

Misrekening

Eergisteren voerde ik voor het eerst een gesprek met P., een van de opdrachtgevers voor wie ik momenteel aan de slag mag. Ik dacht dat hij rond de dertig was, dus zo'n tien jaar ouder dan mij.
Later bleek dat hij 28 was.

Mijn eerste gedachte: "Mooi, dat had ik dus goed gedacht."
Mijn tweede gedachte: "Hé, dat scheelt maar drie jaar met mij!"
Mijn derde gedachte: "Hoe kom ik er in hemelsnaam bij dat ik 10 jaar jonger zou zijn??"

Werd ik even goed met mijn neus in de waarheid gedrukt. Niet alleen mijn omgeving schat mij jonger in, ik doe er blijkbaar zelf ook aan mee!

Ik hou het er maar op dat dit bij de ontkenningsfases van het ouder worden hoort. Ben ik de enige die daar last van heeft?

Au!

Uit noodzaak heb ik er nog een dagje weekend aan vastgeplakt. De pijnstillers slaan helaas niet aan.

Ik vind mezelf best zielig momenteel.

Kerstgevoel II

Klik!

Kerstgevoel

Klik!

Dubbel gemeen

Vandaag heb ik nog steeds weekend. Alleen mag ik zometeen eerst naar de tandarts.

*Update*

"Het voelt waarschijnlijk aan alsof het zwaargekneusd is, maar dat trekt na een dag of drie vanzelf weg."

Foto´s

Het heeft even geduurd, maar inmiddels flikker ik vrolijk mee met de rest van weblog-land.

Gemeen

Het is maandag. En ik heb nog steeds weekend.

Wakker

Janus sluipt geconcentreerd over het bed heen en weer. Ik word er wakker van. Het lijkt wel alsof hij iets achtervolgt. Dan dringt het tot mij door. Spin. In mijn bed!

Voor het eerst sinds weken heb ik er geen moeite mee om uit bed te stappen. Hebben jullie daar ook last van, dat je nu het 's ochtends nog donker is niet uit bed te branden bent?

Feest II

We hebben gespijbeld.

Ik heb me uiterst goed vermaakt in de kroeg. Onder andere door het kijken naar vriendinnetje G. die "hard to get" speelde met een leuke knul. Grote klasse. Meis, ik ben trots op je! Heb je het tot het einde vol kunnen houden?

Bonbons

Tijdens het voorgerecht dacht ik slim te zijn. In plaats van een bord met vier mini dingetjes die ik geen van allen te pruimen vond koos ik voor de vegetarische versie. Paddenstoelenbonbons. Dit is het recept:
Neem een pan champignonnensoep. Voeg extra wilde paddenstoelen toe, alsmede een aantal ondefinieerbare bestanddelen met smerige bijsmaak. Laat dit flink droogkoken. Keer de pan om, en rol de smurrie uit tot een plak van zo'n 3 centimeter dik. Bestrijk de bovenkant met cranberrycompote en snij er blokjes van. Leg drie van die blokjes op het grootste bord wat je in huis hebt, ruk een blaadje van de eerste plant die je tegenkomt en leg deze erbij.

Ik ben niet geschikt voor culinaire hoogstandjes. Doe mij maar Leonidas.

Feest I

De hotelkamer was luxe. De locatie was geweldig. Het diner was prut. De speeches waren oninteressant. Het cabaret was leuk. De outfits waren zeer afwisselend. De meeste collega's van J. zijn saai. De managers van J. zijn bekakt. Met sommige (aanhang van de) collega's van J. viel goed te lachen. De band was bijzonder. De muziek was niet dansbaar. De dansvloer stond vol. De bar was populair. De loungebanken lagen goed. De minibar stilde de honger. Het ontbijt was fantastisch.

Hèhè

Het heeft even geduurd, maar eindelijk is dit klusje dan toch af. J. hoeft zich geen zorgen meer te maken over zijn outfit van vanavond.

Ik ben er inmiddels ook uit, met dank aan de praktische adviezen van schoonzusje L. . En het wordt echt eens tijd dat ik een paar nette schoenen aan ga schaffen.

Mag ik even...?

Hier in het dorp heb je al jaren een klein winkeltje, tot de nok toe gevult met sokken, kousen, panty's en majo's. De twee dames die er werken weten alles over deze kledingstukken, en staan binnen een seconde klaar om je te helpen. Klantvriendelijkheid is echter niet hun sterkste punt. Even rondkijken kan alleen terwijl hun argusogen je rug doorboren, en de beroepsmatige glimlach van de gemiddelde verkoopster is hen vreemd.

Ik moest een nieuwe panty, dus je begrijpt waar ik vanmorgen was. Vandaag was niet de enige klant en ving het volgende gesprek op:

"Mag ik even passen?"
"Jawel, maar niet met schoenen of laarzen erbij aan hoor. Dat gebeurt wel eens en dat kan echt niet!"

Ik heb nog nooit overwogen om een panty te gaan passen voor ik 'm kocht. Hoe zit dat bij jullie?

Sjiek

Vrijdag hebben we een feestje van J.'s werk. Het is strikt geheim wat we gaan doen, en op kosten van de baas mogen we overnachten in een viersterrenhotel. Het kledingvoorschrift is "dress to impress".

Zaterdag hebben we nóg een feestje, maar dan van J.'s andere baas. Deze keer gaan we naar Scheveningen, die gekken hebben het Kurhaus afgehuurd. Helaas is de overnachting niet inbegrepen. De dresscode is dit maal "feestelijk".

De grote vraag is natuurlijk: Wat moet ik aan? Morgen eerst maar eens naar de kapper, dan hebben we dat vast gehad. Wat zijn jullie plannen voor het weekend?

Bij de opticien

"Je hebt last van {moeilijk woord}. Dat zijn een soort beestjes die tussen je wimpers leven. Je kunt er vanaf komen door een maand lang minimaal een keer per dag je ogen te wassen met babyshampoo."

Ik kijk haar verbaast aan en knipper een paar keer met mijn ogen. De beestjes knipperen hoogstwaarschijnlijk mee. Ter plekke besluit ik dat het prima samen gaat, die beestjes en ik.

"Groot gelijk", zegt de opticien. "Zolang je er geen last van krijgt zou ik het ook niet doen."

Nieuwtjes

Miep:
Ze begint zich actief tegen de pillen te verzetten, dus dat betekent dat het goed met haar gaat!

Amerika:
Ik las ik op een andere site de 15 namen van het nieuwe designteam. Helaas stond ik er niet tussen. Ik vind het een beetje flauw dat ik nog geen persoonlijk bericht hierover heb ontvangen. Maar op de een of andere manier doet het me niet zoveel.

Kerst:
Ik wil een kerstboom. J. niet. Wordt vervolgd!

Vrijdagnacht

Ken je dat? Van die tenten waar je ooit per ongeluk naar binnen bent gestapt (gesleept) en ter plekke besluit: Dit nóóit weer!

Gisteravond ging mijn telefoon. Het was vriendinnetje T. en vriendinnetje S.. "Trek iets fatsoenlijks uit de kast, we staan over 10 minuten voor je deur en dan gaan we uit."

Moeten jullie eens raden waar ik gisteravond ben geweest.

Mijn besluit van toen heb ik niet herzien. Sterker nog, dit is het vaststaande bewijs dat ik als meisje van 16 heel goed wist wat wel en niet goed voor me was.

Droom, dromen, gedroomd

Mama droomt dat ze tegen haar wil een tattoo moet laten zetten. J. droomt dat hij de kat onder handen neemt met de tondeuse op standje 2.

En ik? Ha! Eindelijk droom ik eens een keer normaal.

Uitvinding van de eeuw

Een fiets met verwarmde handvatten. Het is alleen nog de vraag wie 'm gaat maken. Ik wil met alle liefde fungeren als proefpersoon.

Miep

Zielig

Miep + nierinfectie = een hoopje ellende

Werk in uitvoering

Vanochtend wordt er hard gewerkt. Er wordt gebeiteld, gezaagd, gehamerd en gesneden. En wat een pret, ik mag overal getuige van zijn. Sterker nog, ik sta zelfs in het middelpunt van de belangstelling.

Vrolijk word ik er niet van. Mooier wel, uiteindelijk. Ik zit namelijk hier.


*update*

Het viel reuze mee. Ik heb niet langer dan 5 minuten in de stoel hoeven zitten, en de chirurg deed z'n best. Alleen dat gekraak en gewrik kan ik maar niet aan wennen. Heb nu een dikke gloeiende wang en de pijnstillers doen gelukkig hun werk. Ik ben door naar de volgende ronde!

!!! update

Ik heb net bericht uit Amerika ontvangen. De lay-outs zijn op tijd binnen gekomen en dat is al een hele opluchting natuurlijk. Als het goed is wordt er deze week een beslissing genomen, nu is het hopen dat ik opval tussen de andere gegadigden. Duimen jullie nog even mee?

Nog steeds

Vorige week:
Ze hangen er weer. Rechts en links van de winkelentree. Ik probeer niet te kijken maar het is al te laat. Ik slik een brok weg uit m'n keel en negeer m'n maag die rare sprongen maakt. Er loopt een rilling over m'n rug, er staat kippenvel op m'n armen. Ik trek m'n schouders naar achteren en loop naar binnen alsof er niets aan de hand is.

20 jaar geleden:
Ze hangen er weer. Rechts en links van de winkelentree. Ik probeer niet te kijken maar het is al te laat. Ik verstop me achter de brede rug van mama. De tranen lopen over mijn wangen. Mama lacht me toe. "Het is niet eng! Kom, dan gaan we samen", en ze pakt me bij de hand. Ik knijp m'n ogen stijf dicht en ren blindelings de winkel binnen, tot helemaal achteraan, waar de kinderhoek is.

Ik kan er niets aan doen. Maar ik heb het gewoon niet op kopje-duikelende zwarte pieten.

Wurm of worm?

!!!

Ik kom moe thuis. Mopper wat op J. en de katten, ruim de boodschappen op en klooi wat met de was. Ondertussen start de pc op. Ik plof in m'n stoel, en kijk wat in m'n mail. Net als ik besluit om wat nuttigs te gaan doen bedenk ik om toch nog even in die ándere mailbox te kijken. Die ene waar ik tegenwoordig niet meer zoveel mee doe.

J. heeft het geweten. Ik heb vijf minuten lang gejubeld voordat ik wat zinnigs uit kon brengen. Ook toen hij het betreffende mailtje las werd hij niet veel wijzer. Daarom zal ik het hier uitleggen.

Ik heb een uitnodiging gekregen om lay-outs in te zenden voor een plek in een zogenaamd scrapbook-design-team. Dit klinkt niet zo bijzonder maar....

- Het gaat om een van de grootste Amerikaanse scrapbookfabrikanten, en is ook nog een van mijn favorieten
- De deadline is al geweest
- Iemand heeft (zonder dat ik het wist) voor mij zitten praten als Brugman om me deze kans te geven
- Ik word er voor gevráágd, normaal moet je zelf maar op een oproep reageren
- Als ik er bij mag betekent dit maandelijks vele (honderden) Euri's aan gratis materiaal!

Er is alleen een klein probleempje. In de mail stond dat ik voor vrijdag moest reageren, terwijl hij gisteravond pas binnenkwam. Ik reken nu ook volkomen op het tijdsverschil. Duimen jullie mee?